ఇందులకేదో నిమిత్తముండి యుండవలయును

అనగా అనగా.....

చంపకవతి అనే పట్టణముండేది. అక్కడ సన్యాసులు చాలా మంది నివసిస్తూ ఉండేవాళ్ళు. వారిలో చూడాకర్ణుడనే సన్యాసి ఒకడుండే వాడు. అతడి కుటీరంలో హిరణ్యకుండనే ఎలుక ఓ కలుగు చేసికొని ఉండేది. ప్రతిరోజూ చూడా కర్ణుడు తాను భోజనం చేశాక మిగిలిన వంటకాలని భిక్షాపాత్రలో పెట్టి చిలుక కొయ్య మిద పెట్టి నిద్ర పోయేవాడు.

ఈ ఎలుక చప్పుడు చేయకుండా వచ్చి, చిలుక కొయ్య మేదికెగిరి ఆ వంటకాలని తినేసి పోతూ ఉండేది. ఓ రోజు చూడకర్ణుడు తనస్నేహితుడైన వీణాకర్ణుడనే మరో సన్యాసితో మాట్లాడుతూన్నాడు. కానీ అతడి దృష్టంతా చిలకకొయ్య మీదేఉంది. మాటిమాటికి పైకి చూస్తూ చేతికర్రతో నేలమీద అప్పుడప్పుడూ తట్టూతూ ఎలుకని దడిపించే పనిలో కొంత మునిగి ఉన్నాడు.

అది చూసి వీణాకర్ణుడు "చూడాకర్ణుడా! ఎందుకలా మాటిమాటికి పైకి చూస్తూ నేలమీద కర్రతో తట్టుతున్నావు?" అని అడిగాడు.

చూడాకర్ణుడు "ఒక ఎలుక ప్రతిదినము చిలుకకొయ్య మీదికి ఎగిరి భిక్షా పాత్రలోని పదార్ధాలని తిని పోతున్నది. నాకు దీని బెడద ఎక్కువుగా ఉన్నది" అన్నాడు.

అదివిని వీణా కర్ణుడు చిలుక కొయ్యవైపు చూశాడు. అది నేల నుండి సుమారు అయిదారు అడుగుల ఎత్తున ఉంది. "ఎక్కడి ఎలుక? ఎక్కడి చిలుకకొయ్య! ఇంత అల్పజంతువునకు అంతఎత్తుకు ఎగిరే బలమెక్కడి నుండి వచ్చినది. మామూలు ఎలుకలు రెండు మూడడుగుల కంటే ఎత్తుకు గెంతలేవే? ఇది అయిదారడుగులు ఎలా ఎగిరి చిలుకకొయ్యమీది పద్దార్ధాలు మ్రింగగలుగుతోంది? ఇందులకేదో నిమిత్త ముండి యుండవలయును.

ఒకసారి నేనో బ్రాహ్మణుని ఇంట భిక్షకు పోయి ఉంటిని. అదే సమయంలో ఆబ్రాహ్మణుడు తనభార్యను చూచి "రేపు అమావాస్య. బ్రాహ్మాణులకు భోజనము పెట్టవలయుసు. ఏమేమి వంటకాలు చేయగలవు?" అన్నాడు. దానికావిడ కొంత పెడసరంగా "మగవాళ్ళు వస్తుసంభారాలు తెచ్చి, ఇంటపడేస్తె ఆడవాళ్ళు వండి వార్చుతారు గానీ, మీరు తేనిసరుకులు ఎక్కడి నుండి వస్తాయి?" అంది.

అదివిని అతడు కోపంగా "ఉన్నంతలో జరుపుకోవాలి గానీ, ఆర్భాటం చేయాలని పేరాస పడకూడదు" అన్నాడు.

దానికావిడ సౌమ్యంగా "అలాగే కానివ్యండి. రేపటి కార్యక్రమం ఉన్నంతలోనో సరిపెడతాను" అనిచెప్పంది. తర్వాత నువ్వులు కడిగి, దంచి ఎండపోసింది. ఆ రోజు ఎండ తీవ్రంగా ఉండటంతో నేను వారింటి ఎదురు చెట్టునీడలోని అరుగు మీదే విశ్రమించాసు. ఇంతలో ఓ కోడి వచ్చి ఆబ్రాహ్మణి ఆరబోసిన నువ్వులు కాళ్ళతో జీరి చెలిగి పారేసింది.

బ్రాహ్మణుడది చూసి, "ఈ నువ్వులు అంటుపడ్డవి. బ్రాహ్మణ భోజనానికి పనికి రావు. కాబట్టి వీటిని మారకం వేయి" అని భార్యకు చెప్పాడు. ఆవిడ సరేనని వాటిని చేట కెత్తింది. ఇంతలో నేను ఆవీధిలోని మరో ఇంటికి భిక్షకు పోయాను. ఆ బ్రాహ్మణి సరిగ్గా ఆ ఇంటికే వచ్చి "వదినా! ఈ నువ్వు పప్పు పుచ్చుకొని నువ్వులిస్తావా?" అని ఆఇంటి గృహిణిని అడిగింది. పాపమా ఇల్లాలు ఆనందంగా అంగీకరించి చేటలో నువ్వులు తీసికొని వచ్చి ఈమెతో మాట్లాడుతూ ఉంది. అంతలో ఆమె భర్త వచ్చాడు. "ఏమి బేరమాడు తున్నావు" అన్నాడు.

ఆవిడ సంతోషంగా "చేరడు నువ్వులిచ్చి దంచిన నువ్వుపప్పు పుచ్చుకొంటున్నాను" అంది.

ఆవిడ భర్త, ఆమాటలు విని "ఓసి వెర్రిదానా! చేరడు ముడి నువ్వులకు బదులుగా ఎవరయినా దంచిన నువ్వుపప్పులిచ్చెదరా! ఈమె ఇలా తెచ్చి ఇవ్వడానికి ఏదో రహస్యకారణం ఉండి ఉంటుంది. కాబట్టి ఆ నువ్వుపప్పు పుచ్చుకోకు" అన్నాడు.

అలాగే ఈ ఎలుకకు ఇంత బలం ఉండటానికి ఏదో రహస్య కారణం ఉండి ఉంటుంది. కారణం లేకుండా ఏవీ సంభవించవు" అంటూ ముగించాడు వీణా కర్ణుడు.

అదివిని సాలోచనగా చూడాకర్ణుడు "చూడగా ఈ ఎలుక ఇక్కడే ఎక్కడో ఓ కలుగు చేసికొని ఉంటున్నట్లుంది. దానికింత బలం ఉండాటానికి నిమిత్తమేది తెలిసినదికాదు. త్రవ్వి చూచెదను గాక" అన్నాడు.

ఆ తర్వాత చూడాకర్ణుడు ఒక గునపం తెచ్చి కుటీరమంతా వెదికి ఎలుక కలుగును కనిపెట్టి, తవ్వి పారేసాడు. ఆశ్చర్యం! మామూలుగా ఎలుక కలుగులో వడ్లూ, బియ్యం, గోధుమలులాంటి ధాన్యమో మరేదైనా తిండితిప్పలో ఉంటాయి గదా! కాని హిరణ్యకుడి కలుగులో కొన్ని బంగారు, వెండి నాణాలు కూడా ఉన్నాయి.

[నిజంగానే కొన్ని ఎలుకలు బంగారు, వెండి లాంటి మెరిసేవాటిని కలుగుల్లోకి లాక్కెళతాయి తెలుసా! నా చిన్నప్పుడు మాపిన్ని రెండు వరుసల బంగారు మంగళ సూత్రం గొలుసు పోయింది. ధాన్యం బస్తాలున్న గదిలో ఆవిడా, ఆవిడ భర్తా నిద్రపోయేవాళ్ళు. గొలుసుపోయిన తగాదాలో ఉమ్మడి కుటుంబం కాస్తా వేరు కాపురాలు పడ్డాయి. ఆర్నెల్ల తర్వాత, ధాన్యం బస్తాలు తీసినప్పుడు, బస్తాలు క్రింద ఎలుక కలుగు కనబడింది. తవ్వితే కుంచెడు [రమారమి రెండు కిలోలు] వడ్లూ, వాటితో పాటే బంగారు గొలుసు, ఇంకా మెరిసే పట్టు లేసుతాళ్ళు కనబడ్డాయి. శాస్త్రీయ కారణం నాకు తెలీదుగానీ కొన్ని ఎలుకలకి బంగారు రంగు మీద మోజుంటుందని మాత్రం చెప్పగలను.]

చూడాకర్ణుడు ఆనందంగా ఆ వెండి బంగారు నాణాల్ని సంగ్రహించి వీణా కర్ణుణితో "నీవు చెప్పినది నిజమే. ఈ ఎలుక దగ్గర రహస్య సంపద ఉన్నది. అందుకే దానికి మామూలు ఎలుకల కన్నా చాలా ఎక్కువ బలం ఉంది" అని చెప్పాడు.

కాబట్టి ప్రతీ అసాధారణ విషయం వెనుకా ఏదో కారణముండి ఉంటుంది.

అంటే ప్రతీదాని వెనుకా ....

ఇందుల కేదో నిమిత్త ముండి యుండవలయును.
ఇదీ కథ!

మరో కమ్మని కథ కోసం వేచి చూడండి.

ఈ కథకు నేటి సామాజిక పరిస్థితులకి, మన జీవితాలకి అనువర్తనతో కూడిన విశ్లేషణ కావాలంటే ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.